Wij hebben op 26 oktober het overlijden van kolonel Karel Dewulf vernomen.
Deze oudstrijder (44-45) was voorzitter van Hoge raad voor oorlogsinvaliden, oud-strijders en oorlogsslachtoffers.
Sinds 2014 stond hij aan het roer van dit onafhankelijke orgaan dat is opgericht om de belangen van de verschillende houders van een bijzonder oorlogsstatuut op te volgen en te verdedigen.
Kolonel Dewulf was nog in dienst in 2017 bij de overdracht van de sociale en medische opdrachten van het INIG naar de HZIV.
Hij stopte zijn activiteiten pas in 2020 om de stok door te geven aan kolonel Fontaine.
Iedereen bij de HZIV is hem dankbaar voor zijn inzet voor onze gebruikers van de dienst Oorlogsslachtoffers.
Ons diepste medeleven gaat uit naar zijn familie en vrienden.
In memoriam
Geboren op 12 augustus 1924 in Westende, is Kolonel b.d. Karel Dewulf op 26 oktober 2023 overleden. Hij was een van de laatsten die kon getuigen over de gebeurtenissen tijdens de Tweede Wereldoorlog in België.
Toen hij amper 20 jaar was, nam hij reeds deel aan zijn eerste verzetsacties in het Tournaisis, een regio die hij als zijn broekzak kende. Hij nam actief deel aan de ontvangst van materiaal en personeel dat vanuit Engeland werd geparachuteerd. Gearresteerd en kort naar Duitsland gestuurd voor verplichte arbeid, keerde hij later terug naar België met het idee om naar Londen te vertrekken.
Uiteindelijk zijn het de Engelsen die, als het ware, naar hem toe kwamen: hij bevond zich op 6 juni 1944 in Caen, in de onmiddellijke nabijheid van de landingsstranden. Door de gelande troepen te ontmoeten, slaagde hij erin om verbonden te worden aan het hoofdkwartier van het 21e legergroep.
De Engelsen merken zijn goede kennis van de regio van de Schelde – het volgende doelwit – op en nodigen hem uit om een opleiding te volgen om naar bezet België te worden gestuurd. Zijn doel was om de komst van de geallieerde troepen voor te bereiden. De militaire operaties draaien echter al snel uit in het nadeel van de Duitsers, die zich terugtrekken naar het oosten. De geplande infiltratieoperaties worden dus overbodig.
In januari 1945 verlaat Karel Dewulf de dienst van de Engelsen om zich aan te sluiten bij een Belgisch leger dat volop in wederopbouw is. Als oorlogsvrijwilliger bij het 10e Bataljon "Fusiliers" gaat hij in februari aan de slag samen met het Amerikaanse 3e leger van Generaal Patton. Zijn (Belgische) eenheid neemt deel aan opruimingsoperaties die de opmars van geallieerde troepen in het hart van Duitsland begeleiden. Daar wordt hij gewond.
Zijn actieve inzet als oorlogsvrijwilliger levert Karel Dewulf de status van nationale erkenning op.
Na de oorlog kiest hij voor een militaire carrière en wordt onder-Luitenant bij de Belgische Strijdkrachten. Als officier van het pantserkorps wordt hij in 1972 bevorderd tot kolonel en hij gaat met pensioen in 1980. Een drukke carrière waarin Karel Dewulf onder meer commandant was van de School van het Pantserkorps en Belgisch militair attaché in Londen.
Nadat hij met pensioen ging als militair, bleef Karel Dewulf allesbehalve inactief. Hij heeft de patriottische verenigingen bijgestaan als voorzitter van het Contactcomité van patriottische verenigingen. Vooral was hij voorzitter van de Hoge Raad voor Oorlogsinvaliden, Oud-Strijders en Oorlogsslachtoffers, tot 1 januari 2020, toen hij al ouder was dan 95 jaar.
Onder zijn voorzitterschap heeft de Hoge Raad talrijke adviezen uitgebracht over wetsontwerpen of reglementaire teksten die betrekking hebben op de oorlogsslachtoffers. De duidelijkheid, het juiste evenwicht van belangen tussen alle betrokkenen waren de constante kenmerken van deze adviezen.
Zijn overlijden wordt zwaar gevoeld.